به نام خدایی که محول است حال آدمیان را به بهترین احوال.
بسم الله الرحمن الرحیم.سلام را در زیباترین کتاب عشق میگذارم تا قلم آن را بر صفحه دل هایتان بنگارد، سلام.
نرگس آقاهادی هستم و بسیار خرسندم که لحظاتی چند در خدمت شما عزیزان هستم. ممنون که با نگاه های پرمهرتون بنده را تا پایان همراهی میکنید.
تا حالا به چهارده هزار ساعت فکر کردیم؟
عدد خیلی بزرگی است و میتوانم بگویم در زندگی بیشتر ما وجود دارد. اما کجای زندگی مان؟
این عدد حاصل سال ها پشت نیمکت نشستن، پای تخته ایستادن و درس جواب دادن است. بله حاصل سال ها مدرسه رفتن و درس خواندن است.
اما آیا دستاورد و نتیجه ی آن به بزرگی این عدد هست؟
ما نیازمند یک دگرگونی همه جانبه در زمینه افکار و اندیشه هایمان هستیم. متاسفانه نظام -آموزشی کشور هیچ راهکاری در این زمینه در مدت دوازده سال ارائه نمیدهد. دوازده سالی که میتواند زندگی یک انسان را متحول کند. دوازده سالی که تعیین کننده ی آینده ی شخص است و بسیار مهم است.
آمار رسمی سازمان سنجش این مهم را آشکار میکند که دانش آموزان ما نه تنها اندوخته ای ازدروس تخصصی ریاضی، فیزیک، شیمی، فلسفه و ادبیات ندارند؛ بلکه درصدهای منفی در آزمون کنکور نشان میدهد که ما چیزی به صفر بدهکاریم. کنکوری را که از همان اول هدف ما دانش آموزان قرار دادند و لذت درس خواندن را از ما سلب کردند. کنکوری که باعث فراموشی هدف اصلی تحصیل شد: علم آموزی و مهارت آموزی.
کوهی از مطالب حفظی و دروسی که یادگیری یا عدم یادگیری آنها کوچکترین تاثیری در روند رشد شخصیت اجتماعی کودکان این سرزمین ندارد.
یکی از مهم ترین سنین رشد، سنین کودکی هست. سنی که باید در آن استعداد را شناخت، پرورش داد و در مدارس رشد داد. طبعا وقتی استعدادی شکوفا شود، برنامه ریزی برای آینده آن کودک مسیر مشخصی را طی میکند و آینده ای درخشان به او لبخند خواهد زد.
جای خالی مهارت آموزی در بین مدارس ایران بسایر حس میشود. این در حالی است که کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جهان در حال آموزش مهارت های کاربردی زندگی به دانش آموزانشان هستند. مهارت های چون: خوب حرف زدن، تفکر کردن، ارتباط برقرار کردن، انتقاد کردن، رازدار بودن و ده ها مهارتی که در زندگی کاربرد دارند.
و اما چه باید کرد؟
مجموعه اقراماتی را که بر عهده ی نظام آموزشی کشور هست به دست کارشناسان میسپاریم اما، راهکارها و ایده های کوچکی داریم که اگر توسط مدیران، معلمان و دانش آموزان عزیز اجرا شود شاید و شاید تحولی کوچک درروند آموزش به وجود بیاید.
سکوت را بشکنیم.
جنگ بین حفظیات و تفکرات را خاتمه دهیم.
جای خالی هنر را پر کنیم و به خلاقیت بها دهیم.
تا وقتی که فصل آخر کتاب زندگی انسان نوشته نشده، هر صفحه و هر تجربه ای مهیج است. همه چیز گشوده است و قابل تغییر.کسی که تنها به فصل های قدیمی و ورق و خورده کتاب فکرکند، نقطه اوج فصل آخر زندگی را از دست میدهد.
و این نیمه اول بود. نیمۀ دوم استفاده از دانش ها، مهارتها و مدرکی است که از اینها بدست می آوریم که …
پایان
نرگس آقاهادی
نام پدر :عبدالرضا
استان: اصفهان
بخش:سخنوری متن سخنرانی :تحول در تحصیلی
کد متن : 11.12
رییس یازدهمین جشنواره ملی سعدی : دکتر فریبا علومی یزدی
برگزار کننده : موسسه شهریاران سخن (مدرسه سخن ) و باشگاه مجریان و هنرمندان صحنه ایران (ایران مجری)
حق مالکیت متن متعلق به سایت سخنوری است و هرگونه کپی برداری و انتشار این متن در هر وب سایتی ، مشمول قانون جرایم رایانه ای خواهد شد .
