اغلب افرادی که اختلال اضطراب جمعی دارند از برقراری تعامل و ارتباط صحیح با دیگران رنج می‌برند. آیا شما هم این مشکل را تابه‌حال تجربه کرده‌اید؟ آیا بیشتر از اینکه با طرف مقابل‌تان صحبت کنید، ندای درون‌تان را می‌شنوید و به آن پاسخ می‌دهید؟ آدم‌هایی که مشکل اختلال اضطراب جمعی دارند فرار را به قرار ترجیح داده و در تنهایی احساس امنیت بیشتری می‌کنند.
سوال مهم این است: آیا واقعا احساس امنیت می‌کنند و از شرایط خود راضی هستند؟
یکی از مطمئن‌ترین راه‌ها برای درمان اختلال اضطراب جمعی زبان بدن است. زبان بدن می‌تواند مشکلات ارتباطی را برطرف کند و پیام مثبتی را از طرف شما به طرف مقابل ارسال کند.
کلام آخرین مرحله پیام است. زبان بدن، زبان چشم‌های‌تان، زبان دست‌ها و موقعیت نشستن و ایستادن زودتر از حرف زدن به مخاطب می‌رسد. زبان‌بدن، شما را به بهترین نحو معرفی می‌کند. زبان بدن صحیح را یاد بگیرید.
افزایش عزت‌نفس با زبان بدن
حتی اگر اعتماد به نفس بالایی ندارید، یادگیری زبان بدن اعتماد به نفس شما را بالا می‌برد. زبان بدن ویژگی‌های موروثی نیست بلکه با تمرین و تمرکز به دست می‌آید و پس از آن می‌توانید احساس بهتری درباره خودتان داشته باشید. نیازی نیست که در یک دوره کلاس زبان بدن شرکت کنید یا به مدرس زبان بدن هزینه بالایی بپردازید. شما همین‌جا می‌توانید موارد مهم را یاد بگیرید. ما ده مورد مهم زبان بدن را برایتان فهرست کردیم که اعتماد به نفس‌تان را بالا می‌برد. تا آخر مطلب با ما همراه باشید.
گام اول: ارتباط چشمی
این نقل‌قول در همه‌ی زبان‌ها ثابت است و نیازی به ترجمه ندارد: «ارتباط چشم‌ها صمیمی‌تر از تمام کلمات عمل می‌کند.»
استفاده از ارتباط چشمی اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد و ارتباط چشمی درست این پیام را می‌رساند که شما فردی جذاب و ریلکس هستید. یادتان باشد نگاه کردن با خیره شدن تفاوت دارد؛ اولی ارتباط است و دومی مزاحمت. سعی کنید در شصت درصد زمان ملاقات به چشمان طرف مقابل نگاه کنید. اگر نگاه کردن به چشم‌ها موقعیت بسیار صمیمانه‌ای به وجود می‌آورد و این شرایط شما را دستپاچه می‌کند، به جای چشم، نقطه‌ی مابین آنها را نگاه کنید. نگران نباشید، ارتباط چشمی شما همچنان حفظ می‌شود.
گام دوم: جلوتان را نگاه کنید
شاید فقط خودتان هستید که از نگاه به پایین و زبان بدن بسته لذت می‌برید اما به طرف مقابل می‌فهمانید که علاقه‌ای به حرف زدن ندارید. هنگامی که با فردی قرار ملاقات می‌گذارید، نگاه کردن به جلو نشان علاقه شما به طرف مقابل و احترام به اوست. این کار اضطراب را از شما دور و شما را فردی اجتماعی و خوش‌خلق معرفی می‌کند. اگر خواستید طرف مقابل شما را ترک کند یا ملاقات زود تمام شود، این توصیه را جدی نگیرید.
گام سوم: صاف بایستید
قوز نکنید! کسی نمی‌خواهد با فردی قوزی که آهسته راه می‌رود و مچاله می‌نشیند ارتباط برقرار کند. افرادی که اختلال اضطراب جمعی دارند، هنگام نشستن تا جایی که بتوانند فضای کمتری را اشغال می‌کنند. این کار را نکنید! راحت بنشینید. پاها را در وضعیتی رها قرار دهید، پشت‌تان صاف، شانه‌ها کمی پشت گوش قرار گیرد و دست هم همچون پا در وضعیتی آزاد باشد. آن‌وقت تاثیرش را در طرف مقابل ببینید.
گام چهارم: چانه را بالا بگیرید
شما هم هنگام راه رفتن به زمین نگاه می‌کنید؟ همیشه سرتان پایین است؟ شاید این خصیصه را یک ویژگی فردی می‌پندارید اما ربطی به درونگرا بودن ندارد. این کار اعتماد به نفس شما را بالا می‌برد. حتی اگر فردی خجالتی و سربه‌زیر هستید این حالت را تمرین کنید، سرتان را بالا بگیرید و جهت چشم‌ها رو به جلو باشد. ممکن است در ابتدا کمی غیرعادی به نظر برسد اما به زودی یاد می‌گیرید که با اعتماد به نفس قدم بردارید.
گام پنجم، بی‌قراری را از خودتان دور کنید
بی‌قراری نشانه‌ی واضح اضطراب و تنش است. با به حداقل رساندن بی‌قراری این اضطراب را کم کنید. کمتر از دست‌هایتان استفاده کنید و پاهایتان را با استرس تکان دهید. افرادی که اختلال اضطراب جمعی دارند در جلسات یا کلاس درس به این حالت دچار می‌شوند. به اضطراب‌تان هویت دهید و آن را با حاضرین مطرح کنید و سپس با آرامش کارتان را ادامه دهید. با اطمینان می‌گویم به این صورت بی‌قراری شما کاهش پیدا کرده و کسی تنش‌های شما را نمی‌بیند.
بی‌قراری باعث می‌شود که افراد بیشتر از پیام‌تان به شما و اضطراب‌تان توجه کنند.
گام ششم: دست‌ها را از جیب خارج کنید
آدم گاهی وسوسه می‌شود که موقع حرف زدن دست‌هایش را در جیب بکند اما اگر این کار را انجام می‌دهید تا اضطراب‌تان را پنهان کنید، اثر عکس دارد و اضطراب بیشتر دیده می‌شود. دست‌هایتان را از جیب درآورید و آزاد کنید. گاهی موقع حرف زدن از آن استفاده کنید و گاهی روی زانوی‌تان در حالت باز قرار دهید. استفاده درست از دست‌ها در زبان بدن معجزه می‌کند.
یادتان باشد کسی نمی‌خواهد دست‌های شما را با زنجیر ببندد پس به آنها فرصت حرف زدن بدهید.
گام هفتم، حرکات‌تان را آهسته کنید
حرکات تند اضطراب شما را بیشتر نمایان می‌کند. تمام اعضای بدن‌تان از حرکات سر، اعضای صورت، چشم‌ها، دست و پاها و طرز راه رفتن‌تان می‌تواند تفاوت‌ها را رقم بزند. آرام باشید و از اطمینانی که به خود دارید لذت ببرید.
یکی از بهترین راه‌ها برای آرام‌سازی حرکات بدن، طریقه صحیح نفس کشیدن است. هرروز سه بار نفس کشیدن را به این صورت تمرین کنید:
در یک حالت کاملا راحت بنشینید. مهم این است که راحت باشید حتی اگر خوابیده هم باشد اشکالی ندارد. عمل دم را در چهار ثانیه از طریق بینی انجام دهید. هفت ثانیه نفس را در شکم حبس کنید و بعد هشت ثانیه آرام از طریق دهان یا بینی نفس را بیرون دهید. این کار را بارها انجام دهید و می‌توانید ببینید چطور تنش و اضطراب از شما دور شده و آرام‌تر از قبل می‌شوید.
گام هشتم، قدم‌های بزرگ‌تری بردارید
هنگامی که یاد گرفتید آهسته‌تر گام بردارید، قدم‌هایتان را بزرگ‌تر کنید. آدم‌هایی با اعتماد به نفس بالا قدم‌هایشان بزرگ و راه رفتن‌شان با اقتدار است.
ضرب‌المثلی انگلیسی می‌گوید: «طوری مقتدرانه راه برو که انگار طوفان زیر قدم‌هایت خوابیده است.»
گام نهم، به دستان‌تان نگاه کنید
مراقب باشید صورت و گردن‌تان را زیاد لمس نکنید، هر دو نشانه‌ی اضطراب، استرس و ترس است. آدم‌های با اعتماد به نفس بالا این حرکات را انجام نمی‌دهند.
گام دهم، محکم دست بدهید
شما چطور با طرف مقابل‌تان احوال‌پرسی می‌کنید و دست می‌دهید؟ دست دادن شل نشانه کمبود اعتمادبه‌نفس است. بنابراین، هنگام ملاقات تمرین کنید که محکم و قاطعانه دست بدهید. شاید کمی زمان ببرد اما پس از مدتی این نوع دست دادن برایتان طبیعی می‌شود.
آیا فکر می‌کنید هنوز آنقدر اعتماد به نفس ندارید که زبان بدن‌تان را تغییر دهید؟ یادتان باشد برای تغییر زبان بدن نیازی به اعتماد به نفس بالا نیست چون این افراد خودشان زبان بدن صحیحی دارند. ممکن است در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد. رفتار شما اگر با اعتماد به نفس بالا همراه باشد، بخشی از رفتار طبیعی شما خواهد شد و این به معنای عزت نفس و خودشکوفایی است.
اگر می‌خواهید درباره زبان بدن خودتان بیشتر بدانید، از خودتان فیلم و عکس بگیرید، از دوستان‌تان بخواهید شما را ارزیابی کنند، به دید انتقادی زبان بدن‌تان را بررسی و به سمت زبان بدن صحیح حرکت کنید.
زبان بدن صحیح بسیاری از رفتارهای اضطراب‌آور را کاهش می‌دهد، به شما کمک می‌کند تصمیم‌هایتان تکانشی نباشد و استرس را دور نمایید. اگر رفتارهای اضطراب‌آور را دارید و هنوز اختلال اضطراب جمعی را درباره شما تشخیص ندادند به تراپیست یا روان‌درمانگر مراجعه کنید.
مقالات خواندنی:
