بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود نثار یکایک شما چکاوکان خوش الحان صحنه اجرا و سخنوری.
حال که در سیزدهمین جشنواره ملی سعدی، یاران و دوستان و همکاران را از سراسر ایران دیدیم و اجراهایشان را شنیدیم، اجازه می‌خواهم تا از خاستگاه شاعری بگویم که این جشنواره وزین، نامش را از آن وام گرفته. آری!
از استان فارس و شیراز دلنواز.
اینجانب فاطمه ستار، زاده‌ی آباده، آمده‌ام تا بگویم سرگذشت فارس را که هستم به آن دلداده. و به قول حضرت سعدی:
در اقصای عالم بگشتم بسی
به سر بردم ایام با هر کسی
چو پاکان شیراز، خاکی نهاد
ندیدم که رحمت بر این خاک باد
من خاکم. وسعت من، استان فارس را به چهارمین استان بزرگ ایران تبدیل کرده است.
من خاکم، سال‌هاست دو تن از بزرگترین شاعران ایران و جهان یعنی حافظ و سعدی را در بطن خود جای داده‌ام. من از یمن حضور این دو شاعر، بوی خاک نه! بوی عشق می‌دهم. و چه خوش گفته سعدی نیکنام:
آن‌که نشنیده‌ست هرگز بوی عشق
گو به شیراز آی و خاک ما ببوی
من بادم. من مسافری همیشه در سفر، بی مقصدم و آزاد، بادگیرهای ارگ کریم خانی دام خاطرات من‌اند. دست‌ساخته‌های بلند خشتی مرا به آرامش وا می‌دارند. استان فارس جولانگاه من است. و شگفتا که به نسیمی دلنواز مبدل گشتم. می وزم در سرزمین فرهنگ و شعر و بهارنارنج…..
وزش پرنوازش من در شعر حافظ پیداست:
«شیراز و آبِ رکنی و این بادِ خوش نسیم
عیبش مکن که خالِ رُخِ هفت کشور است»
من فارسم. هر موجودی بخواهد در این اقلیم بماند، باید راز و رمز هماهنگی با طبیعت بداند.
صدها سال خشت‌های من یک به یک ساخته شدند.
هماهنگی کهنی از آب و کاه گل و خاک و دست‌های سازنده‌ام.
دانه دانه شد هزار هزار خشت و هزاران خانه و کوی و برزن و برج و بارو که از پیوند آن‌ها ساخته شد و شهر چون نگینی بر دامان من گسترده شد.
شهرها بزرگ و بزرگتر شدند و جمعیت هم بیشتر. سفره باید وسعت می‌گرفت.
من 37 شهرستان و 124 شهر را در خود جای دادم. باغ‌های ارم و گلشن و دلگشا در قلب من‌اند. من قلعه‌های دختر و ابونصر و کریم خان زند را در دل دارم.
آن باغ‌ها و خانه‌ها و قلعه‌ها امروز شاید به نظر تلی از خشت و آجر باشند اما یادمان‌اند، همچون سندی از سابقه‌ی کهن حیات در این دیار.
من مسجد جامع داراب و نصیرالملک شیرازم. در رگ‌های من آب و بر دیوارها و سقف‌هایم سخن پروردگار جاری است. من غبار از دل و اندیشه نمازگزاران بر می‌گیرم.
من از سده‌ی یازده پیش از میلاد مسیح محل سکونت مردمانی به نام «پارس» بوده‌ام.
من فارسم. من شیرازم. من آباده‌ام. من دارابم. من کازرونم. من مرودشتم. من جهرمم. من تکه‌ای از خاک ایرانم.
(آهنگ حماسی ایران فدای اشک و خنده تو)
منابع:
- فیلمنامه مستند سینمایی ایساتیس
- اشعار سعدی
- اشعار حافظ
- ویکی پدیا استان فارس
برای این متن یک زیرصدای اختصاصی تهیه شده است. اگر تمایل به دریافت آن دارید می‌توانید با من در شبکه‌های اجتماعی در ارتباط باشید:
Telegram: @Fatemehsattar00
همچنین از شما دعوت می‌کنم تا فیلم اجرای بنده را در کانال یوتیوب مدرسه سخن ببینید.
من برای این متن هزینه و زمان گذاشته‌ام. لطفا هر کجا استفاده کردید نام منبع و اینجانب را بنویسید. امیدوارم برنامه خوبی پیش رو داشته باشید.
مجری: فاطمه ستار
مشاور: نازنین ناظم
بخش رقابتی: مجریان جوان
استان و شهر: فارس/آباده
نام رویداد: سیزدهمین جشنواره ملی سعدی
تهران -فروردین ماه ۱۴۰۳
رئیس سیزدهمین جشنواره ملی سعدی: دکتر فریبا علومی یزدی
مطالب مرتبط
