بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند آیینهها،
فروزنده عشق در سینهها.
نور هستی در وجودت زنده اسـت
لیک ایمان در دلت تابنده اسـت
در تمام زندگی او یار توست
او کـه آگه بر همه کردار توست
او چراغ راه روشن میکند
از پلیدیهات ایمن میکند
گر نگاهت از شکوفایی تهی اسـت
در وجودت شعلههـای زندگی اسـت
قلب تـو روشن تر از آیینه اسـت
شوق و شور زندگی درسینه اسـت
اینجانب ثنا باقری سلام و درودی صمیمانه و خالصانه تقدیم روشندلان و خانوادههایشان میکنم که امروز در همایش روز جهانی عصای سفید حضور دارند و محفل از یمن وجودشان نورانی است. مقدمتان را گرامی میداریم.
اگر بخواهیم فقط یک روز را بدون باز کردن چشمهایمان شروع کنیم قطعاً انجام سادهترین کارها برایمان سخت و شاید هم امکانناپذیر میشود؛ اگرچه تصورش سخت است اما میشود آن روز را تصور کرد همان روزی که روز «عصای سفید» نام گرفته است.
عصای سفید چونان پرچمی اسـت کـه بـه نشان استقلال در دست روشن دلان بـه حرکت در میآید و آینهای اسـت کـه قدرت و نعمت خدایی را. بـه تماشای تأمل و تفکر دیگران میگذارد.
افراد روشندل، در هر قدمی که بر میدارند، تردید دارند و این مسئله باعث میشود در مواقعی که به محیطهای جدید و ناشناخته پا میگذارند ترس این را داشته باشند که به دلیل ندانستن موانع آن مکان، جلوی بقیه زمین بخورند.
افراد روشندل در هر کلمهای که بر زبان میآورند، شک دارند که آیا فرد مقابل چگونه او را میبیند؛ آیا توجهی به او دارد؟ و اگر حس رضایتمندی از برقراری ارتباط با افراد مختلف اتفاق نیفتد و فرد نابینا احساس رضایتمندی نداشته باشد؛ پایین آمدن اعتماد به نفس و یا منزوی شدن آنها را به دنبال دارد.
مقصود از این روایت نه برانگیختن حس ترحم نسبت به یک نابیناست و نه ایجاد خراش بر احساسات، مقصود این است که اگر کاسبیم راه کمتوان یا نابینایی را در پیادهرو سد نکنیم؛ اگر مسئولیم در نهاد زیر نظرمان به مناسبسازی دقت کنیم؛ اگر سوار بر خودرویی هستیم مواظب عصاهای سفید باشیم و هر جای دیگری که هستیم بدانیم هر کسی با هر شرایطی برای حضور در این جامعه حق دارد و رفتار ما نباید باعث طرد کسی شود.
حتی با وجود اینکه ما نابیناهای فراوانی را داریم که بسیار موفق هستند و کارهای مهمی انجام میدهند اما به هرحال مشکلات فرهنگی باعث شده که اشخاص نابینا تاحد زیادی از جامعه فراری باشند که البته این موضوع درباره تمام معلولین صدق میکند که از جامعه طرد میشوند.
امروز، روز جهانی عصای سفید فرخنده زمانی است تا در این روز یادآور شویم که معلولیت، محدودیت نیست.
آیا می دانید رودکی، شاعر نامدار ایران زمین هم نابینا بود؟
رودکی از جمله افرادی اسـت کـه در عمل بـه اثبات رسانده کـه نابینایی، مساوی شکست و خزان زندگی نیست. او نابینایی اسـت کـه در عرصه شعر، سخن و هنر درخشید و بـه تعبیر عالمان ادب فارسی، مقام پدر شعر فارسی را به خود اختصاص داد و در هشت سالگی حافظ کل قرآن شد و در تلاوت آیاتْ مهارتی خاص پیدا کرد. این نابینای پرتلاش و باذوقْ در افکار و آثار سخنورانی مثل فردوسی، سعدی، جامی و دیگران، تأثیر ژرفی به جا گذاشته.
پس به یاد داشته باشیم که اگرچه نور چشم روشندلان اندک است اما با نور علم و ادب و ایمانشان میتوانند دنیا را روشنی بخشند و تاریخ تاریک را درخشان کنند. و به قول شاعر:
چشم ظاهر عیب نیست
در نبود چشم دل باید گریست
روز عصای سپید بر روشندلان عزیز گرامی باد و خدا یار و نگهدارشان باشد.
مجری: ثنا باقری
مشاور: سعید آرش
بخش رقابتی: خردسال
استان و شهر: یزد-یزد
نام رویداد: روز جهانی عصای سفید
تهران -فروردین ماه ۱۴۰۳
رئیس سیزدهمین جشنواره ملی سعدی: دکتر فریبا علومی یزدی
مطالب مرتبط